Het is heel bijzonder om zoveel verschillende en soorten mensen te mogen ontmoeten. Als de cultuur van het land niet al teveel verschilt van de jouwe en je spreekt de lokale taal, dan kun je hele leuke gesprekken voeren met de lokale bevolking. Komt de cultuur overeen maar spreek je de taal niet dan wordt het wat moeilijker om met de lokale in contact te komen, helemaal als het een vrij gesloten gemeenschap is. Staat de cultuur en taal ver van je af, dan maak je al snel vrienden met andere buitenlanders (expats).
Eerst maar even voorstellen: ik ben Hilde, ben 55 jaar, getrouwd, twee kinderen van 28 en 27 en woon met man op dit moment in Accra, Ghana. Mijn kinderen wonen in Londen en New York.
Accra is ons 10de land. 28 jaar geleden gingen we voor ‘een paar jaar’ naar Atlanta, Amerika. Daarna kwam de mogelijkheid op om voor een paar jaar naar Hong Kong te gaan en die uitdaging wilden wij wel aan gaan. Met 2 peuters in touw is dat een hele leuke tijd geweest. Daarna volgden Genua – Italië, Barcelona, Singapore, Saigon – Vietnam, een klein jaartje Den Haag, Sao Paulo – Brazilië, Santiago – Chili en nu dus in Accra. We wonen hier nu alweer 2 jaar en hebben nog 1 jaar voor de boeg.
Stuk voor stuk prachtige landen, vooral nu we in Accra wonen en terug kunnen kijken op datgene wat in de vorige landen misschien ongemakken waren maar nu in het niets vallen bij wat we hier om ons heen zien. In Accra, de hoofdstad van Ghana, zijn de contrasten tussen arm en rijk vreselijk groot. Het grootste gedeelte van de bevolking woont in een hutje op een zanderig straatje en probeert te overleven terwijl de grote SUV’s voorbij razen. De luchtverontreiniging is groot en de vele straatverkopers bij de stoplichten lopen met rode ogen hun spullen aan de automobilisten te verslijten. Ze verkopen pinda’s, waterzakjes, Chinese troep en wasmiddel. Ook bedelaars proberen hier een centje te vangen.
De fiets pakken of even een eindje gaan lopen is niet te doen waar wij wonen. Er zijn geen fietspaden of trottoirs dus even er uit gaan is dus geen optie. Langs de weg fietsen is spelen met je leven omdat de meeste automobilisten geen rekening met je houden en er nauwelijks ruimte is voor een fietser. Langs de weg zijn diepe goten waar je zo in kan vallen en die goten zijn niet schoon. Wegens het ontbreken van sanitaire voorzieningen staan er altijd overal mannen langs de weg te plassen. Aan handen wassen wordt niet gedaan. Als gevolg daarvan stinkt het briefgeld. Okay, genoeg voor nu.
Hier in Accra is niet zo heel veel te doen. Eigenlijk is het hier heel saai en veel vrouwen vervelen zich enorm. Maar dat geldt niet voor mij! Het enige wat ik leuk aan Accra vind zijn de Afrikaanse stoffen. Elke dag kun je mij in mijn werkkamer vinden omringd met kleurrijke stoffen: ik maak er quilts en dozen mee. Het is een uitdaging geworden om de verschillende prints samen te brengen en tot nieuwe creaties te komen.
Het dozen maken doe ik nu zo’n 15 jaar. In al die jaren heb ik steeds weer in elk nieuw land opnieuw geprobeerd mijn business Geckoboxes, workshops in dozen maken, opnieuw op te zetten. Voordat we in Ghana terecht kwamen bekleedde ik de dozen voornamelijk met speciaal papier dat ik vanuit NL meesleepte. Hier in Ghana is dat dus met stof. De workshops lopen als een speer omdat er verder dus zo weinig te doen is.
Juist het gebrek aan afleiding is voor mij de beste omgeving om mij creatief te ontwikkelen. Op dit moment maak ik patchwork doeken die ik op een canvas frame span, en achtergrond doeken die 3 x 3 meter moeten gaan worden (backdrops).
Je kunt me hier vinden:
Instagram: @hildehoogwaerts en @geckoboxes
