top of page

RITSELEN

Overal is handel.

De buurvrouw van Amandine verkoopt buiten de muur van het hofje waar zij wonen koekjes uit doorzichtige plastic dozen aan een handjevol voorbijgangers. Amandine verkocht tot voor kort blokken ijs waarvoor ze reclame maakte op de stalen deur van datzelfde hofje. Er stond in de blauwe verf ‘ici vente de l’eau glacé’ gekerfd. Helaas loopt dat handeltje niet meer. Een stabiele bron van inkomsten haalt zij uit de verkoop van onze lege plastic flessen mineraalwater die via-via weer belanden bij de flessenfabrikant en zo worden gerecycled. Momenteel drijft Amandine een bloeiend handeltje in melk vanuit ons huis. Ze doet een mengsel van melk, gecondenseerde melk en een yoghurt drankje in kleine zakjes of flesjes en verkoopt deze ‘lait’ aan haar collega’s op de compound; tuinmannen, schoonmakers en elektriciens, ze weten allemaal de weg naar onze keukendeur te vinden.

Ik was er net op tijd bij: aangezien de zaken niet meer lopen is het hek over geschilderd.

Mijn buurvrouw hier op het complex verkoopt op de markt eieren en nylon haarstukjes. De haarstukjes hangen in zakjes aan een ketting en nadat de klant haar keuze voor de coupe van de maand heeft gemaakt, naait de assistente van mijn buurvrouw het nieuwe kapsel met naald en draad aan het eigen hoofdhaar vast. Het ziet er fantastisch uit, maar je moet er niet met een open vuurtje bij in de buurt komen want dit tijdelijke haar smelt als een malle. De combinatie van producten, nylon haar en eieren, vind ik origineel en het werkt, de zaken lopen goed.

De nylon kapsels zien er fantastisch uit, maar pas op

voor open vuur want het haar smelt als een malle.

Ook het pinda vrouwtje, mijn buurvrouw die met haar vader, dochters en hun gezinnen in een klein campement tussen de limonadefabriek en de Marahoué woont, drijft een handeltje in geroosterde pinda’s. Als ik zonder zit loop ik erheen, bestel een paar flessen en betaal vooruit. Zij op haar beurt koopt rauwe pinda’s in op de markt, roostert ze en stopt ze in uitgespoelde whisky flessen. Hoe dit zo is ontstaan weet ik eigenlijk niet. Ik ging er lang van uit dat ze zelf de pinda’s verbouwde maar dat bleek een misverstand.

Het campement waar mijn achterbuurvrouw woont. De bestelling staat klaar.

Iedereen die meer fruit of groente heeft dan hij zelf op kan biedt dit aan. Vaak uitgestald bij de voordeur maar even vaak actief aan de man gebracht in manden op het hoofd. Ook waterzakjes vinden zo hun weg naar de klant: op de markt roepen meisjes en jonge vrouwen met zangerige, nasale stem: ‘Il y a de l’eau’.

Ik vraag me af uit welke goede doelen zakken

de verwassen BH's en boxers komen.

Men ziet een financieel buitenkansje in alles. Wij slepen na ons verlof koffers vol met tweedehands kleding mee om hier uit te delen. Zo zamelden een paar lieve meiden uit L.’s oude voetbalteam spullen in op de club. We hebben er nog heel wat reizen mee gesjouwd totdat alles op plaats van bestemming was. Karrevrachten vol met voetbal shirts, broekjes, schoenen, scheenbeschermers enzovoort, worden nu trots gedragen door de leerlingen van onze sponsorschool aan de overkant. We hebben intussen zo veel kleding uitgedeeld aan bewakers, schoonmakers en tuinmannen, dat we onlangs hebben besloten in de toekomst meer aan onze kerk te doneren om te voorkomen dat we deze spullen terug vinden op de markt. Vaak als ik verwassen bh’s en boxers zie hangen onder een zwarte parasol, vraag ik me af uit welke Europese goede doelen zak dit komt.

Natuurlijk gun ik de vrolijke dame hierboven haar handel, maar ik zou het erg vervelend vinden als de donaties waar wij mee

sjouwen op deze stapel zouden belanden.

Eén van L.’s grote uitdagingen op de limonadefabriek is om op te ruimen. Omdat alles, echt alles, waarde heeft worden spullen waar je eigenlijk niets meer mee kan toch bewaard. Oude drums, planken, verrotte houten pallets, oud ijzer…het leek hier in het begin wel een uitdragerij. Zelfs het onbruikbaar en onverkoopbaar verklaren van spullen moet met beleid gebeuren, want als spullen met het label ‘onverkoopbaar’ uiteindelijk worden weg gegeven moet alles eerlijk worden verdeeld. Oude drums mogen alleen maar aan personeel van de limonadefabriek worden verkocht en dat biedt mogelijkheden: Ze zijn namelijk in trek als wateropslag en onze werknemers verkopen ze geregeld door met een kleine winst.

Er is altijd grote vraag naar dit soort extraatjes. Amandine aast er ook steevast op. Zij heeft een stukje grond gekocht aan de rand van Bouaflé en bouwt er stukje bij beetje een huis op met het oog op de toekomst, als haar oude dag voorziening. Oude kozijnen, golfplaten, planken…ze is er als de kippen bij. En vele anderen met haar.

Of ik niet een paar zakkies mee wil nemen om in Nederland aan de man te brengen.

Een paar weken geleden, toen ik op de markt foto’s rond bracht die ik eerder dit jaar had gemaakt, moest ik weer eens aan iemand uitleggen waarom de plek waar houtskool wordt verkocht voor mij zo bijzonder is. Toen ik belandde bij het stukje dat wij dit in Nederland niet kennen en niet op houtskool koken, rook de mevrouw direct een business opportunity. Of ik niet bij haar wilde inslaan om mee naar Nederland te nemen de eerstvolgende keer dat ik op verlof ga.

Gelukkig heb ik geen neus voor handel.

bottom of page